Niecodzienny wyrok ustalający nieważność umowy dawnego Polbanku

Niecodzienny wyrok ustalający nieważność umowy dawnego Polbanku – sąd uwzględnił dokonane w toku sprawy rozliczenie z Bankiem i zasądził skapitalizowane odsetki.

Miło mi poinformować o korzystnym i dość niecodziennym orzeczeniu jakie uzyskaliśmy w sporze z Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu. Wyrokiem z 25.11.2024 r. w sprawie o sygn. I C 4262/23, Sąd Okręgowy w Krakowie w osobie SSR (del.) T. Partyk ustalił nieważność umowy dawnego Polbanku i zasądził na rzecz Klientów całość dochodzonych przez nich sum pieniężnych na co złożyło się świadczenie przewyższające wypłacony kapitał kredytu oraz skapitalizowane odsetki za opóźnienie.

Klienci w tej konkretnej sprawie, pouczeni przed złożeniem pozwu o skutkach upadku umowy kredytu, zdecydowali się pozwać wyłącznie o nadwyżkę spłat ponad wypłacony kapitał kredytu tj. o część przysługującego im roszczenia. W toku procesu, RBI wezwał ich do zwrotu kapitału. W reakcji na wezwanie Banku do zapłaty, Klienci dokonali kompensaty wierzytelności wzywając jednocześnie do zapłaty naliczonych odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od wymagalności ich roszczenia do wymagalności roszczenia Banku – łącznie równowartości ok. 19 tys. zł. Bank oczywiście odmówił zapłaty, wskutek czego niedługo przed terminem rozprawy powództwo zostało rozszerzone o skapitalizowane odsetki. Sąd zadziałał sprawnie i zdążył doręczyć Pozwanemu odpis modyfikacji powództwa zakreślając mu termin na odniesienie się, który minął przed terminem rozprawy.

Sąd, zasądzając w pkt. 3 wyroku dochodzone świadczenie odsetkowe prawie w całości (oddalił je jedynie co do odsetek za jeden dzień), uznał dokonaną kompensatę wierzytelności, a Klienci uzyskali dodatkowe świadczenie od Banku w postaci oprocentowanych odsetek za opóźnienie i mogą spokojnie oczekiwać na ruch Banku, któremu nie przysługuje wobec nich jakiekolwiek roszczenie.

To pierwsza prowadzona przez nas sprawa kredytu „frankowego”, w której udało się uzyskać odsetki od odsetek, ale mam nadzieję, że nie ostatnia.

Wyrok nie jest prawomocny. Sprawę prowadził r.pr. Olaf Maciejowski wraz z r.pr. Pauliną Kosak.